Met het vaststellen van Lunah’s hartafwijking, ontstaat er aanleiding tot het uitvoeren van nader onderzoek. Daarom wordt er bloed opgestuurd naar Nederland. Drie weken later krijgen we de uitslag daarvan. Het is dan vlak voor Kerst 2015. Uit het bloedonderzoek blijkt dat Lunah een aangeboren afwijking heeft. Namelijk Trisomie 18, ook wel bekend als het Edwards syndroom. Dit betekent dat Lunah eigenlijk een extra chromosoom (18) heeft. Het verklaart haar groeiachterstand, evenals de hartafwijking. Ook blijkt hiermee dat Lunah een verstandelijke achterstand heeft. Voor de artsen in Aruba was dat reden om Lunah direct af te koppelen van alle apparatuur. Na een week wordt zij daarom op 1 januari 2016 uit het ziekenhuis ontslagen.
Want de statistieken zeiden voor hen genoeg. Maar 1 op de 6000-8000 baby’s met Trisomie 18 wordt levend geboren. Slechts 8% daarvan haalt de 1e verjaardag. Trisomie 18 werd namelijk bestempeld met het label “onverenigbaar met het leven”. Dit is dan ook de reden dat zodra de diagnose Trisomie 18 wordt gesteld, alle levensreddende of ingrijpende medische handelingen worden teruggetrokken of nagelaten. Dat is hoe de (medische) wereld het zag (destijds) en hoe het helaas in veel Europese landen nu nog steeds werkt. Maar wij als ouders beseffen ons dat Lunah nu al een wonderkindje is.